Ojczyzną lubczyku lub popularnej "maggi" jest zachodnia Azja, Daleki Wschód i południowa Europa. Od czasów Karola Wielkiego zaczęto ją uprawiać w Europie za sprawą Benedyktynów. W medycynie naturalnej używa się  korzenia lubczyku, posiadający w swoich olejkach  eterycznych m.in.  kwas octowy, skrobię, żywicę, cukier, kumarynę i kwasy polifenolowe. Lubczyk ma przede wszystkim zbawienny wpływ na nasz układ moczowy i pokarmowy – roślina działa bowiem moczopędnie i wiatropędnie. Oprócz tego ziele hamuje nadmierną fermentację w jelitach, dzięki czemu reguluje procesy trawienne. Z tego też względu zaleca się dodanie szczypty ususzonych liści rośliny do dań ciężkostrawnych. W medycynie naturalnej lubczyk wykorzystywany jest także jako lek o  działaniu wykrztuśnym np. w zapaleniu oskrzeli. Korzeń i owoce lubczyku wykorzystuje się, jako środek pobudzający krwawienie miesięczne, wspomagający koncentrację i wzmacniający ogólną kondycję organizmu. W zielarstwie  lubczyk wciąż uważany jest za skuteczny afrodyzjak. Uwaga! Należy unikać preparatów leczniczych  sporządzonych z lubczyku w przypadku ostrej niewydolności nerek oraz w czasie ciąży, okresu laktacji i przy zaburzeniach miesiączkowania.  W kuchni wykorzystuje się zazwyczaj liście lubczyku, które cechują się charakterystycznym ostrym smakiem. Świeże lub ususzone stanowią doskonały dodatek do zup – szczególnie rosołu, flaków, grochówki, fasolowej lub kremu z soczewicy. Lubczyk urozmaici również sosy (szczególnie mięsne i pomidorowe), dania rybne oraz sałatki. Mistrzowie sztuki kulinarnej zalecają dodanie ziela do dań na bazie kapusty i szpinaku – aromat rośliny skutecznie bowiem zabija nieprzyjemny zapach  i nadaje im wyrazu. Bardzo dobrze komponują się z mięsem jagnięcym i baranim. Nadają apetyczny aromat potrawom jednogarnkowym i twarogom.  Lubczyk można również dodać do wypiekanego w domowych warunkach chleba. Z liści lubczyku można zarzać aromatyczną i relaksującą herbatkę, która zapobiega również niestrawnościom i kolkom.

kładniki: lubczyk 100%.

Waga: 20g